جایی خوندم : "من بهشت را کتابخانه‌ای تصور میکردم."
چند روزیه تو دانشگاه یه کافه کتاب باز شده
خیلی هیجان انگیزه (ایده نویی هست) و مهم تر اینکه خیلی به دل من نشسته
امروز رفتم تو و تا وارد شدم کتاب "انتظار عارفانه، عالمانه" حاج آقا پناهیان اولین کتابی بود که به چشمم خورد.
تمام قفسه‌های اولین کتابخونه‌اش دقیقا لیست خرید من بود!
یک ساعت همه شون رو ورق زدم و لذت دنیا رو بردم.
آخ جون...
از این به بعد، بعد از یک و نیم ساعت کلاس درس، سه ساعت کتاب خوندن می‌چسبه .... نه؟
:)))
+ به زودی در این محل تصویری از بهشت منتشر می‌شود!
۳
۰۸ مهر ۹۳ ، ۱۹:۲۹