انتظار خبری نیست هست مرا ...
+ دهه کرامت..
+ دهه کرامت..
۲
۳۱ مرداد ۹۴ ، ۱۱:۰۳
بایگانی
آخرین مطالب
- ۹۴/۱۰/۱۴دنیای اسلام احساس مسئولیت کند...
- ۹۴/۰۸/۱۵انسان 250 ساله
- ۹۴/۰۷/۲۹یا شهید کربلا..
- ۹۴/۰۷/۱۶مذاکره یا معامله؟
- ۹۴/۰۷/۱۰پیر ما گفت ..
- ۹۴/۰۵/۳۱کرامت کریم
- ۹۴/۰۵/۱۷باران تویی..
- ۹۴/۰۵/۱۱و "خدا" ما را برد...
- ۹۴/۰۴/۲۷خداحافظ ای ماه خوبی ها ...
پیوندهای روزانه
- شرح دعای ابوحمزه ثمالی - آیت الله قرهی
- چگونه بفهمیم گناهان ما بخشیده شده است؟
- تأثیر تقوا در زندگی فردی و اجتماعی بر اساس آیات الهی
- زندگی به سبک آخر الزمان
- موانع استجابت دعا
- المراقبات: ماه ماه من بنده بنده من و رحمت رحمت من است ، ( ماه رجب)
- خواهرم ! عکس ات را در فضای مجازی را دریاب ...
- امر به معروف کنید، این با تذکر فرق دارد
- حزب اللهی ها از جان اینترنت چه میخواهند!
- ثبت نام طرح قدمی ظهور
- زیر پا گذاشتن نفس
- شهید من، علی آقا ماهانی
- تقوا یعنی ...
- تقوا، یعنی حفظ روحیه هشیاری
- پای نهادن در فضای مجازی ایمان میخواهد.
پیوندها
- سیدنا القائد خامنهای
- قلمداد
- حاج اقا پناهیان
- مدافع حرم : شهید بزرگوار، محمدحسین مرادی
- بچه های قلم
- شهید مطهری
- بانک اطلاعات رجال
- خشت های آسمانی - مشارکت در ساخت زائرسراهای ارزان قیمت
- نرم افزارهای قرآنی
- موسسه مطالعات و پژوهش های سیاسی
- کتاب بخوانیم
- حاج آقا قاسمیان
- طلوع حق
- سبک زندگی اسلامی
- سبک انتظار
- مرکز تنظیم و نشر آثار آیت الله بهجت (ره)
- فانوس جزیره
از تمام فرازهای زیارت جامعه، دو فراز را دوست‌تر می‌دارم.
یکی آنجا که می‌فرماید:
وَ یُنَزِلُ بِکُمُ الغَیث : باران به خاطر شما نازل میشود..
در زیارت جامعه امام هادی(علیه و علی آبائه السلام) خیلی زیبا و شیرین معصومین رو معرفی می‌فرمایند.
ولی آنجا که می‌فرمایند: باران هم به خاطر شما می بارد، اوج لطافت زیارت است..
و دیگری در آن آخرهای زیارت:
ما اَحلَی اَسمائُکُم .. نام‌های شما چه شیرین است..
میشود حتی با نام شما عشق باخت..
۵
۱۷ مرداد ۹۴ ، ۱۶:۴۲
و "خدا" ما را برد...
سفری در پیش است
و هزاران سختی
و ز پیش لبخندی...
دست معشوق گرفت
هان ! ببین آنجا را ...
آن زمین مأمن توست
تو در آن آزادی!!
که بمانی...بروی...
عشق ورزی یا بجنگی...
لحظه تلخی بود
بغض آدم چنگ در حنجره او می زد
وقت تنگ است ، برو...!
و بدان که همی با تو بمانم این سان
آدم از خالق خود پرسش کرد:
به چه صورت تو را می بینم ؟
و "خدا" خندان گفت :
شرط اول عشق است
که اگر دارایی هر زمان می بینی
شرط دوم عقل است
که اگر اندیشی هر کجا می بینی
چشم آدم پر از خواهش شد
تا مگر خالق
از امر خودش دست کشد
و... "خدا" او را گفت :
نه عزیز!
من تو را خواهم که در جانم شوی!
فارغ از خود ، تو خود خالق شوی!
پس برو راهت ببین
در رهت یاری فریبا برگزین
تا که از مهرش مرا یادم کنی
در کنارش وصل من پیدا کنی!
آخرین پند چنین باشد و بس :
هر زمان در راه ماندی و دگر طاقت نبود
چشم خود را تو ببند
و به خالق اندیش
...
اولین قطره اشکی که ز چشمت لغزید
تو مرا خواهی دید!
آنچه خواهی به تو خواهم بخشید!
...
ناگهان!
...
دنیا به لرزش درفتاد!
آسمان لب بر ستایش برگشاد!
محو شد خالق ز دید آدمی!
او نرفته هست اینجا هر دمی...!
من و تو
آدم و عشق
فریاد کشیدیم بلند:
"خالقم! ای بهترین!"
عشق خود را تا ابد در من ببین!
+این شعر رو توی یه کاغذ پیدا کردم. خیلی گشتم ولی منبعش رو پیدا نکردم. شاعرش بیاد آدرس بده شعرشو تحویل بگیره!! :دی
۴
۱۱ مرداد ۹۴ ، ۱۲:۴۸